De klok slaat middernacht, het vuurwerk schiet omhoog en een nieuw jaar opent zich voor onze voeten. Het is een moment van reflectie, een startpunt vol potentieel. Velen van ons maken - soms met enige tegenzin - een lijstje met goede voornemens. Je kent ze wel: afvallen, vaker sporten, gezonder eten, meer lezen, starten met mediteren. Op zich niets mis mee, maar hoe vaak eindigen we een paar weken later niet gedesillusioneerd, met het gevoel dat we hebben gefaald? Dat komt omdat onze doelen vaak voorbij gaan aan de vraag waarom we ze stellen en wat ze écht voor ons betekenen. Wat als we het dit jaar anders aanpakken? Wat als we ophouden met steeds beter willen worden en in plaats daarvan onderzoeken wie we eigenlijk al zijn?
Klinkt dat als een opluchting? Lees dan vooral verder.
Het probleem met traditionele voornemens
We leven in een tijd waarin we voortdurend worden aangespoord om te groeien, te verbeteren en meer te bereiken. Traditionele voornemens zijn daarom vaak gericht op eindresultaten - wat we willen bereiken of verbeteren. Dat is vaak vanalles: een strakker lichaam, een vlottere carrière, een spannender sociaal leven. Maar verborgen achter die doelen schuilt vaak een subtiele boodschap: “Je bent niet goed genoeg zoals je bent.” We denken dat we eerst iets moeten worden, voordat we ertoe doen.
Wat gebeurt er als we al onze waarde laten afhangen van wat we in de toekomst hopen te zijn, in plaats van wie we nu al zijn? Wanneer we onszelf constant zien als een onaf product, leggen we een zware druk op onze schouders. We geraken in een eindeloos proces van streven, van onszelf maar half accepteren in het moment, terwijl we reikhalzend uitkijken naar een ideale versie van onszelf die misschien nooit echt gestalte krijgt.
Stel jezelf even de volgende vragen:
Zijn je voornemens gebaseerd op wat jij wilt, of op wat je denkt te moeten doen?
Hoeveel van je doelen komen voort uit het idee dat je nog niet goed genoeg bent?
Van prestatiedruk naar waardengericht leven
Traditionele voornemens zijn vaak gestoeld op de overtuiging dat je nu niet goed genoeg bent. Ze richten zich op eindresultaten en externe maatstaven, wat leidt tot prestatiedruk en vervreemding van je eigen kern. Zodra er iets misgaat, lijkt alles verloren. Een waardengerichte aanpak zet daar iets anders tegenover: niet wat moet ik bereiken, maar wie wil ik zijn? Het gaat om het kiezen van waarden - bijvoorbeeld authenticiteit, verbinding, balans, creativiteit, vrijheid, compassie - als kompas, zodat je daden aansluiten bij wat jij echt belangrijk vindt. Niet het afvinken van doelen staat centraal, maar groeien vanuit je kern. Elke stap, hoe klein ook, krijgt zo betekenis.
Meer zijn in plaats van meer worden
We leven in een samenleving die constant verbetering eist, maar wat als je eigenwaarde niet hoeft af te hangen van een toekomstige, betere versie van jezelf? “Meer zijn” betekent dat je ontdekt dat je nu al waardevol bent. In plaats van je te zien als onaf, ontvang je jezelf met open armen- inclusief je onvolmaaktheden.
Echte groei ontstaat niet uit de druk om anders te zijn, maar uit de vrijheid om vanuit mildheid te ontwikkelen. In plaats van een checklist met doelen, kun je dit jaar dus kiezen voor waarden als leidraad.
Waardengericht leven betekent dat je jezelf niet langer afrekent op elke misstap of afwijking van een voorgesteld ideaal, maar eerder kijkt naar hoe je in een situatie kunt handelen met aandacht voor je waarden. Hierdoor ontstaat ruimte voor mildheid en zelfcompassie: je bent niet meer bezig met het behalen van een rigide standaard, maar met trouw blijven aan de waarden die jouw leven zinvol maken. Dit verzacht het oordeel over jezelf, omdat je niet hoeft te voldoen aan een constante stroom van ‘moetens’, maar je richt op wat voor jou waardevol is. Het gevolg? Je kunt vriendelijker naar jezelf kijken, met begrip en acceptatie, omdat elke stap - hoe klein ook - zinvol is als die in lijn ligt met jouw eigen, innerlijke kompas.
Voel wat je beweegt en koppel dit aan kleine, maar zinvolle acties
Focus dit jaar niet op alles wat je beter moet doen, maar op wie je wilt zijn. Dat betekent niet nietsdoen, maar bewust aanwezig zijn. Voel wat je beweegt, wat je inspireert, wat je hart sneller doet kloppen. Het is de moedige keuze om je niet eerst te bewijzen voordat je je eigen waarde erkent.
Vanuit je waarden handel je anders. Ze fungeren als een kompas: ze geven richting zonder dat je vastzit aan een strak draaiboek. Denk aan woorden als authenticiteit, balans, verbinding, creativiteit, vrijheid, compassie.
Waarden zijn geen targets die je moet halen, maar kwaliteiten van leven die je kunt cultiveren. Ze zorgen ervoor dat je acties betekenis krijgen, dat je niet alleen ‘doet’ omdat het moet, maar omdat het resoneert met wie je bent. Je kan er op elk moment en steeds opnieuw voor kiezen.
Stel je voor dat ‘balans’ een belangrijke waarde voor je is. Dit betekent niet dat je elke dag perfect in balans zult zijn, maar wel dat je je keuzes gaat toetsen: “Draagt dit bij aan meer balans in mijn leven?” Zo kun je, stap voor stap, je leven inrichten op een manier die écht bij je past.
Of misschien vind je ‘verbinding’ erg belangrijk: in plaats van blind doelen na te jagen, kun je tijd vrijmaken voor een diep gesprek met een vriend, oprechte aandacht geven aan je partner, of even stilstaan bij een buur die je normaal voorbijloopt.
Deze kleine stappen veranderen je perspectief: je leeft niet meer volgens opgelegde normen, maar volgt je eigen ritme.
Wat als ik niet zo goed weet wat mij beweegt?
Het kan moeilijk zijn om zomaar vanuit het niets helder te krijgen wat voor jou écht belangrijk is. Vaak komen onze keuzes voort uit gewoonten, maatschappelijke verwachtingen of wat we denken te moeten doen. Toch zit er diep vanbinnen een kompas dat aangeeft wat je werkelijk raakt, inspireert en betekenis geeft. Om dit innerlijke kompas te verkennen, kun je jezelf een aantal reflectievragen stellen.
Wat vind ik écht belangrijk in mijn leven, los van wat anderen of de maatschappij van me verwachten? Denk aan kwaliteiten of thema’s zoals verbinding, autonomie, creativiteit, rechtvaardigheid, zorgzaamheid.
Op welke momenten voel ik me van nature gemotiveerd, energiek en vervuld, zonder dat ik mezelf ertoe hoef te dwingen? Hier vind je vaak sporen van je waarden.
Wanneer kijk ik met trots en voldoening terug op mijn eigen gedrag of keuzes? De situaties waarin je trots bent, laten doorgaans zien wat jij waardevol vindt.
Als ik mezelf voorstel op hoge leeftijd, terugkijkend op mijn leven, welke eigenschappen en houding wil ik dan graag bij mezelf herkennen? Stel je voor wat je hoopt dat mensen over je zeggen, of hoe je zelf wilt terugblikken.
In welk soort situaties voel ik me knellen of vervreemd van mezelf, en welke waarden lijken daar te ontbreken of te worden geschonden? Deze momenten maken duidelijk waar je waarde aan hecht, juist door wat er ontbreekt.
Hoe kan ik mijn dagelijkse handelingen een klein beetje meer in lijn brengen met datgene wat ik belangrijk vind? Dit zet je aan tot concrete en haalbare stappen.
Welke waarde(n) zou ik meenemen, ook als ik in een totaal andere situatie of omgeving terechtkom? Deze vraag helpt je waarden te onderscheiden van tijdelijke doelen of omstandigheden.
Wat als ik ontdek dat ik niet in lijn met mijn waarden leef?
Het kan confronterend zijn om te ontdekken dat je huidige leven niet in lijn staat met je waarden. Je kunt gevoelens van teleurstelling, spijt of zelfs schaamte ervaren. Toch is deze ontdekking niet het einde van het verhaal, maar juist een nieuw begin. Het besef dat je verwijderd bent geraakt van wat voor jou belangrijk is, opent de deur naar groei en verandering. Zie het niet als een oordeel over wie je bent, maar als een uitnodiging om kleine, maar betekenisvolle stappen te zetten in een richting die beter aansluit bij wie je écht wilt zijn. Je hebt altijd de vrijheid om bij te sturen, om met mildheid naar jezelf te kijken en om opnieuw te kiezen voor wat ertoe doet. Hierdoor wordt het moment van herkenning niet een hoofdstuk over falen, maar een kans om opnieuw koers te bepalen en dichter bij je ware zelf te komen.
Nieuwjaar als een uitnodiging, niet als test
We zijn zo gewend om nieuwjaar te zien als een moment van start én meteen een test. Maar wat als nieuwjaar gewoon een uitnodiging is om te kijken, te voelen, en je richting te kiezen? Wat als het niet gaat om winnen of verliezen, slagen of falen, maar om reis en ontdekking?
Persoonlijke groei is geen rechtlijnig proces. Je zal struikelen, je zal een keer verdwalen, en dat is oké. Zolang je je waarden als kompas gebruikt, kun je telkens opnieuw bijsturen. Zolang je zelfcompassie cultiveert, kun je jezelf steeds weer overeind helpen, zonder oordelen.
Een eenvoudige vraag als leidraad
In plaats van een eindeloze lijst voornemens, kun je één vraag meenemen: “Wie wil ik zijn in het komende jaar?”
Laat je waarden dit antwoord kleuren. Je bent al waardevol, precies zoals je nu bent. Durf dat te erkennen, durf te zijn in plaats van altijd anders te willen worden. Dat is geen opgeven, maar de diepste vorm van moed.
Op naar een jaar vol zachtheid, echtheid en betekenis.
Wij gunnen het jou.
Comments